Ik Verrek

De TROS is de grootste én de gezelligste familie van Nederland. Een familie met een veelvoud aan culturele kijkbuiskindertjes, die van onschatbare waarde zijn voor volk en vaderland.

Ter land, ter zee en in de lucht, Van Duin op z’n Best, TROS Stedenspel, Muziekfeest op het Plein en de one-man shows van TROS opperhoofd en taalvirtuoos Ivo Niehe. De Televisie & Radio Omroep Stichting heeft het allemaal. Maar er is één kijkkastjuweeltje dat er met kop en schouders bovenuit steekt: Ik Vertrek. Dé realitysoap over Nederlanders en hun ‘buitenlandse dromen’.

Meestel gaat het als volgt. De familie Post uit Lelystad is uitgekeken op Nederland. Het jachtige leven, de files, de toenemende hufterigheid en dan natuurlijk die eeuwige regen. Peter (42), zijn vrouw Jessica (40) en hun kinderen Amber (12) en Anthony (9) zijn er helemaal klaar mee. Hun favoriete vakantiebestemming Spanje heeft echter hun hart je gestolen. Het zonnige weer, de lekkere Tapas, de prachtige natuur en de relaxte levensstijl van de Spanjolen trekt hun enorm aan. Maňana, por favor, cervezas: ook de Spaanse taal kent voor de Postjes geen geheimen meer.

Na weer een heerlijke vakantie in Spanje realiseren Peter en Jessica zich iets. In Nederland moeten ze zich een heel jaar lang uit de naad werken om een weekje per jaar zo´n rijk Mediterraan leven te kunnen leiden, terwijl de mensen daar het hele jaar zo kunnen leven! Ze besluiten dan ook om hun lang gekoesterde droom te verwezenlijken. De familie vertrekt voorgoed naar Spanje om daar een Bed & Breakfast te beginnen.

In het pittoreske dorpje Pizarra, op slechts een half uurtje rijden van Torremolinos, heeft Peter voor een habbekrats een prachtige oude boerderij op de kop weten te tikken. Er moet nog wel wat aan gebeuren, maar met hun praktische Hollandse instelling is die klus zo geklaard! Het echtpaar zet hun Nederlandse huis te koop, zegt hun baan op en vertrekt na een emotioneel afscheid richting het zuiden. Ze verwachten binnen 3 maanden de eerste gasten te ontvangen.

Een half jaar later. Over een paar dagen komen de eerste gasten. Jessica werkt zich het schompes om alles op tijd gereed te krijgen. De verbouwing van de boerderij kostte veel meer tijd en geld dan verwacht. Ook van de lokale aannemers kreeg de familie Post weinig ondersteuning. Ze kwamen altijd te laat opdagen en waren de halve dag aan het lunchen.

Peter is ondertussen weer terug in Nederland. Om de extra kosten van de verbouwing te kunnen betalen, heeft hij zijn oude baan als buschauffeur weer tijdelijk opgepakt. Het huis was toch nog niet verkocht. Maar ze laten zich niet uit het veld slaan!

Een jaar later. De complete familie Post is weer in Lelystad. Jessica kon het in haar eentje in Spanje niet bolwerken. Er kwamen maar weinig gasten naar Pizarra. En dat Spaans ging in het echt toch wat sneller dan tijdens de LOI cursus. Verder was het moeilijk aarden op het Spaanse platteland, ver van vrienden en familie. Ook het Spaanse eten kwam hun neus uit. Ze probeerden zich wel aan te passen hoor. Maar uiteindelijk gaat er niets boven een lekkere stamppot om klokslag zes uur. De boerderij hebben Peter en Jessica voor een lagere prijs verkocht. Aan een Brits stel. Ook hun vaste huis in Nederland hebben ze vanwege de schulden moeten verkopen.

Ze wonen nu in een bescheiden huurflatje. Maar ach, ze zijn best tevreden zo. Ze kunnen weer gewoon met de buren kletsen en de ouders van Peter wonen lekker om de hoek. En het belangrijkste: de TROS zendt elke avond uit. Dik prima, ja toch?

Tieeeneke

11.631,46 Euro. Dat kostte de privéjet die Tineke Huizinga moest huren om vanaf haar vakantieadres in Italië terug te vliegen naar Den Haag voor een vergadering. Door de journalisten op het Binnenhof werd de actie van de demissionaire minister van VROM met gejuich ontvangen.

Vanwege het zomerreces was er namelijk al tijden geen klap meer te beleven voor de Haagse redacties. De vliegfrats van het ChristenUnie-kopstuk werd door de komkommernieuws-Gestapo dan ook met veel gretigheid genadeloos neergesabeld.

Vooral de Volkskrant haalde weer ouderwets uit. De Azijnbode repte over ‘onbegrip en woede’ en deed zelfs uitgebreid research naar goedkopere alternatieven die de keurig christelijke Huizinga had kunnen regelen.

Arme Tineke was ondertussen zo ontdaan door alle commotie, dat ze heeft aangeboden om zelf het bonnetje te betalen. Nu heeft ROLTRAP geen flauw idee wat meneer Huizinga voor de kost doet (een mevrouw zal het gezien de diep gereformeerde afkomst van Tineke waarschijnlijk niet zijn). Maar met een geschat jaarinkomen van 139.000 euro gaat de minister door dit grapje wel voor ongeveer een maandsalaris de boot in.

Wat een benepen treurigheid. Vooral als je bedenkt dat zelfs een over het algemeen weldenkend parlementariër als Diederik Samsom Kamervragen heeft gesteld over de avonturen van ‘Jet Huizinga’. De hele administratieve rompslomp en verspilde tijd en energie van alle Kamerleden kost een veelvoud van de nietige twaalf mille die Tineke aan de piloot moest betalen.

Natuurlijk heeft een (demissionair) minister een voorbeeldfunctie. Natuurlijk had de bewindsvrouw haar vakantie eerder moeten plannen. En natuurlijk had Tineke eerst bij het treinstation van Florence en bij de lokale luchthaven van het iets verderop gelegen Rome moeten checken of er nog andere opties waren.

Maar zou er nu werkelijk iemand willen beweren dat Huizinga de vliegvogel huurde uit laksheid? Om indruk te maken? Vanwege de luxe? Een (demissionair) minister is 365 dagen per jaar doelwit, 24 uur per dag aangeschoten wild. Kan en wordt 7 dagen per week gebeld. Ja, ook op zondag zal gelovige Tineke haar mobieltje moeten opnemen. En dat alles tegen een prehistorisch maandsalaris.

En als je dan eindelijk even de Haagse hakmessen kunt ontvluchten en met je gezin een beetje rust probeert te pakken in Italië…. dan hoor je dat je terug moet voor een vergadering.

Huizinga baalde als een stekker dat haar zeldzame vakantie naar de knoppen ging. Ze regelde instinctief de snelste manier om naar Den Haag te gaan en zo min mogelijk tijd met haar familie te missen. Daar is niets mis mee. Alleen had ze even wat langer moeten nadenken en tot tien moeten tellen. Net als haar illustere voorgangster Tineke de Nooij dat altijd deed bij aanvang van haar legendarische Tv-show. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,…Tieeeeneke!

Voetbalhoofdstad Arnhem

Arnhem is de gelukkigste stad van Nederland. Lokale voetbaltrots Vitesse is overgenomen door de steenrijke Georgische wildwestkapitalist Merab Zjordania. In de Rijnstad weten ze niet meer waar ze het zoeken moeten.

De Gemeente Arnhem is in extase. Jarenlang was Vites één zwart subsidiegat op de begroting. Herhaaldelijk werden er miljoenen in de club gepompt, zonder dat er maar één cent terugvloeide naar de welwillende en goedgelovige ambtenaren.

En dat kwam niet erg lekker over in de stad, waar tegelijkertijd de Vogelaarwijken en andere problemen als paddenstoelen uit de grond schoten. Maar met de komst van de nieuwe voorzitter verwacht het gemeentehuis dat de club alleen nog maar voor de deur zal staan om de kampioenschaal te tonen.

De supporters zijn uiteraard ook dronken van geluk. Als fan van een zieltogende club, die wekelijks vecht tegen degradatie naar de kelder van het vaderlandse voetbal (De Jupiler League, red.) droom je al jaren van een Arabische oliesjeik, Russische oligarch of Oost-Europese suikeroom met 10 nullen voor de komma op zijn bankrekening. Stond je tot voor kort als supporter nog doodsangsten uit over nacompetities, faillissementen en lege spelerskleedkamers, nu moet je je zorgen maken of je wel kaartjes kunt bemachtigen voor de Champions League wedstrijden en of je seizoenskaart voor volgend seizoen nog wel gegarandeerd is. Wat een weelde.

En waar de kurken nog het hardst zullen knallen, is uiteraard bij de club zelf. Weg zijn alle angsten over schulden, niet sluitende begrotingen, transferbeperkingen, leegloop onder de topspelers en revoltes onder het fanvolk. Gouden tijden breken aan.

Nu de Georgische Lari’s beginnen binnen te stromen krijgt de trainer carte blanche van de penningmeester. Keeper Piet Veldhuizen, die al met één been in de Amsterdam Arena stond, is zijn koffers al weer aan het uitpakken. Het eerste Georgische supertalent Giorgy Chanturia (wie kent hem niet?)heeft zich al gemeld aan de poorten van het Gelredome. De seizoenskaarten vliegen als warme broodjes over de toonbank. Binnen 3 jaar staat Vitesse met de schaal op de Korenmarkt. En dus binnen 4 jaar zal er thuis in de Champions League gehakt worden gemaakt van Real Madrid. Bestuur en spelers dromen al van een gouden Rolex en nieuwe Mercedes na elke overwinning.

Oftewel, het kan niet op bij Vitesse.

Of toch wel? Wat als de prestaties van Vites blijven tegenvallen? Wat als Merab’s familie niet kan aarden in het landelijke Arnhem? Als zijn schimmige verleden weer opspeelt en hij nog een paar jaar moet brommen in Tbilisi? Als hij weer een speler een 9mm tegen zijn slaap zet? Als hij wordt uitgelachen door zijn vriend Abramovitsj, omdat hij een nietszeggend provincieclubje in de Mickey Mouse competitie heeft gekocht?

Kortom, wat gebeurt er met Vitesse als Merab genoeg heeft van zijn speeltje en de club berooid achterlaat?

Zoals een bekend Georgisch gezegde al leert: ‘Hij die de wolf gezelschap houdt, zal leren huilen’

Stresstest

De vlaggen kunnen uit op het Damrak, in de Londense City en vooral bij het hoofdbureau van de EU. De Europese banken hebben de stresstest namelijk met vlag en wimpel doorstaan, zo liet Brussel afgelopen vrijdag trots weten.

Goed, een paar kleine kneusjes in Spanje, Griekenland en Duitsland staan er wat zwakjes bij. Maar in principe zijn de centenschuivers op het oude continent prima voorbereid op nieuwe kelderende aandelenmarkten, krampachtige economische krimp en loodzware verliezen op staatsobligaties.

Bedrijven

De nu al legendarische stresstest zou ook toepasbaar moeten worden gemaakt voor bijvoorbeeld bedrijven. Kijkend naar de BP-gate in de Golf van Mexico weet je dat het een hoop ellende had kunnen voorkomen. Dus hup, alle belangrijke multinationals naar het test lab. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met Shell als er ineens driehonderd olieboorplatforms kopje onder gaan, de Nigeriaanse regering alle olie-expats het land uit gooit en groene energie plotsklaps goedkoper is dan fossiele brandstoffen?

En op microniveau kunnen helemaal alle scenario’s uit de kast. In hoeverre is de lokale groenteboer bestand tegen de komst van een Albert Heijn XL om de hoek? Tegen een finaal mislukte tomaten oogst in het Westland? En kan deze gezonde snackbar overleven met een groep klanten wegjagende hangjongeren voor de deur?

Overheid

Ondertussen is ook wel duidelijk dat ongeachte welke regering er aan de macht gaat komen, de nieuwe pluchezitters ook wel even goed doorgelicht dienen te worden. De nieuwe coalitie zal überhaupt al fragiel zijn. Maar kan Kabinet Rutte ook omgaan met ontelbare massademonstraties als gevolg van de op handen zijnde bezuinigingsgolf? Met LPF-achtige taferelen binnen de eigen ministersploeg?

En wat te doen bij een militaire coupe naar Zuid-Amerikaans model? Hoe goed hebben Rutte, Wilders(?) en Verhagen (?) ze nog op een rijtje wanneer een als Che Guevara verklede Emile Roemer met een doorgeladen kalashnikov de Trêveszaal binnenstormt om de macht over te nemen?

Een scherp politiek toetsje met de onderdelen koelbloedigheid, doortastendheid en omgaan met slaaptekort en we weten het.

Columnisten

Ook columnisten zouden aan een stresstest moeten worden onderworpen. In hoeverre kunnen de stukjesschrijvers omgaan met een gebrek aan inspiratie, een scherpe deadline of een steenhard writer’s block? Het antwoord is aan de lezer.

Buitenspel

Een paar dozijn Chinezen wordt op kosten van de Noord-Koreaanse belastingbetaler ingevlogen om het Koreaanse team aan te moedigen. De wereld is te klein en veroordeelt eensgezind de rare fratsen van Kim Jong-il.

Een Brabantse bierboer laat op kosten van de zaak 36 meisjes invliegen om opzichtig een oranje jurkje te showen tijdens Nederland-Denemarken. De hele wereld gniffelt om dit huzarenstukje guerrillamarketing.

Honderden Zuid-Afrikaanse stewards en beveiligers staken tijdens een wedstrijd in Durban voor een iets hoger hongerloontje. De werkweigering wordt hardhandig uit elkaar geslagen met knuppels, traangas en rubberen kogels. Het nieuws belandt minuscuul achter in de krant.

De bierblondjes van het verkeerde merk worden door de FIFA-politie gearresteerd en krijgen een paar schouderduwtjes. Het nieuws verschijnt wereldwijd op alle voorpagina’s, prime time in alle journaals en zelfs de Minister van Buitenlandse Zaken spreekt zijn diepe afschuw uit.

En duizenden Afrikanen vieren het voetbalfeest op eigen continent met de oorverdovende vuvuzela’s. De hele voetbalwereld klaagt zich kapot.

Diezelfde klaagklanten zitten thuis tijdens een wedstrijd verkleed als Hollandse melkmeisje, Frans Haantje of Engelse Ridder 90 minuten lang hun omgeving te teisteren met trommelvliesslopende dweilorkesten en kwetsende spreekkoren. En dat heet dan wel sfeer creëren.

Het moge duidelijk zijn dat het WK in Zuid-Afrika letterlijk en figuurlijk niet door een zwart-witte bril valt te recenseren. Rationele redenering ligt mijlen ver van de hedendaagse toernooirealiteit.

Zo zijn de stadions, vooral de recente exemplaren, veelal peperdure architectonische hoogstandjes die na het toernooi nooit meer zullen worden gebruikt. Daarbij liggen sommigen van de nieuwe voetbaltempels, zoals in Kaapstad en Durban, op verbluffend mooie locaties aan de oceaan. Je kunt vanaf de tribune de walvissen bijna aanraken (als dat maar goed gaat met al die Japanners in Durban). Het verhaal gaat dat El Presidente Blatter vanuit een helikopter de plekken heeft aangewezen waar de stadions moesten verrijzen. Ondanks tegensputteren van de Zuid-Afrikanen, die veel goedkopere en logischer opties wilden aandragen.

Ook zijn deze nieuwe stadions vaak gebouwd op enkele kilometers buiten de stad en slechts toegankelijk via provinciale tweebaansweggetjes. Met als gevolg voor aanvang van elke wedstrijd mega-files, die de zwarte zaterdagen in Frankrijk met gemak doen verbleken.

Is het Afrikaanse onervarenheid? Prachtige stadions aanleggen voor teveel geld, stadions die nooit meer worden gebruikt en de bijbehorende infrastructuur ontberen? Of getuigt het van Westerse kortzichtigheid en egoïsme? Een land volzetten met peperdure FIFA prestige speeltjes die er goed uit zien op TV en voor de met helikopters ingevlogen VIPs, maar voor het normale volk nauwelijks zijn te betalen, bespelen en bereiken?

Vermoedelijk zal de waarheid weer ergens in het midden liggen. Zo, maar nu eerst een Bavaria. Want er wordt ook nog gebald.

Grof Geld

Iedereen verdient tegenwoordig grof geld aan voetbal. Spelers, trainers, clubbestuurders, sponsoren, voetbalmakelaars, spelersvrouwen, eigenaren van winkels voor spelersvrouwen en niet te vergeten bel-Chinezen.

Tijdens grote toernooien komen daar bij: internationale voetbalbonden, (oranje)prullariaproducenten, supermarkten, kroegbazen en ga zo maar door. De lijst is oneindig. Iedereen wordt slapend rijk van ’s werelds grootste vermaaksindustrie. Dus waarom zou u ook niet een graantje meepikken van de WK (goud)koorts?

Bijvoorbeeld door slim te gokken op geniale ploegen. Bij de bookmakers gaan 99 van de 100 inzetten namelijk naar de uitgekauwde favorieten Engeland, Spanje, Brazilië, Argentinië, Duitsland en, vooruit, Nederland. Zet hier op in en je krijgt bij WK winst je inzet plus een broodmagere fooi terug. De moeite niet waard. Een langlopende Duitse staatsobligatie levert nog meer op.

Tijd om het eens over een andere boeg te gooien. Want inzetten op overwinningen, of nog spannender, WK eindzeges van mindere goden, daar kan de schoorsteen pas écht van roken.

Algerije
Les Fennecs (De Woestijnvossen) plaatsten zich maar op het nippertje voor het grote Afrikaanse voetbalfestijn. Tijdens de laatste groepswedstrijd in Egypte werd de spelersbus met stenen bekogeld en raakte enkele Algerijnse voetballers gewond. Tot overmaat van ramp werd verloren en eindigden Algerije en Egypte precies gelijk. Gelukkig wisten de Woestijnvossen zich tijdens het noodzakelijke extra beslissingsduel in Soedan alsnog te plaatsen. Kortom, de Algerijnen laten zich niet snel van de wijs brengen en staan er wanneer het er echt toe doet. Een solide investering.

Uitbetaling bij WK eindzege Algerije: 600 x inzet

Honduras
Honduras is pas voor de tweede keer aanwezig op een WK. Het toernooi van 1982 liep met een laatste plaats in de poule geheel onterecht uit op een blamage voor Los Catrochos (mensen geboren in Honduras(!?) ). Honduras zint op wraak en gaat, nu voor de verandering op het veld, vechten voor de eindzege. Het is dan ook geen toeval dat de aanvoerder Guevara heet. El Lobo (De Wolf) geeft leiding aan een uitgekiend collectief, met veel spelers uit de bikkelharde Hondurese competitie. Dat kan niet meer mis gaan!

Uitbetaling: 1000 X inzet

Noord-Korea
Het is niet voor niets dat Noord-Korea achter gesloten deuren haar rondotjes afwerkt in de aanloop naar de eerste wedstrijd. De mannen van Kim-Jong-il zijn in het uiterste geheim bezig met het prepareren van wapens om de wereld, net als in 1966, te verbazen. Destijds drong het altijd hechte collectief ten koste van onder andere Italië door tot de kwartfinales. Door het langdurige militaire conflict op hun schiereiland zijn de Noord-Koreanen bikkelhard getraind en weten ze uitstekend om te gaan met spanningen. Poulegenoten Brazilië, Portugal en Ivoorkust zijn gewaarschuwd!

Uitbetaling: 1000 x inzet

Nieuw-Zeeland
Doordat grote broer Australië overstapte naar de Aziatische bond, lag voor Nieuw-Zeeland de weg naar Zuid-Afrika wagenwijd open. De Kiwi’s mochten in de kwalificatie aantreden tegen de tropische voetbal grootmachten Vanuatu, Fiji en Nieuw-Caledonië. Nieuw-Zeeland glorieerde en mag na het vernederende WK van 1982 opnieuw voor de prijzen gaan. De rassporters zijn gehard door hun ruige en geïsoleerde leefklimaat, en zijn vanwege hun keiharde rugby-DNA niet voor een kleintje te vatten. Kortom, een onontdekt pareltje.

Uitbetaling bij WK winst: 2000 x inzet!

De Klos

Cijfer-smijterij met onvolledige Centraal Planbureau rapporten, om ten koste van opponenten bijstandsmoeders op de TV aan het janken te krijgen. Rechts lijsttrekkend Nederland dat bij roddelrubriek RTL Boulevard wanhopig stemmen probeert te winnen onder het kappersvolk. En debatten die zijn verworden tot Nederlandse Kampioenschappen Bekvechten, met de onderdelen door elkaar heen lullen, breekpunten forceren en nee schudden wanneer de tegenstander aan het woord is (met dank aan Jack de Vries).

Kortom, het is weer smullen geblazen tijdens de verkiezingscampagne. Niemand is het met niemand eens. De standpunten van de VVD en de PvdA liggen verder uit elkaar dan Nederland en Australië. En de kans dat de PVV en D66 samen gaan regeren is kleiner dan de kans dat Noord-Korea deze zomer met de WK-titel aan de haal gaat.

Maar over één punt zijn alle partijen het volkomen eens. Er moet fors, nee oneindig diep gesneden worden in het aantal ambtenaren. De bureaucraten zijn ongeacht de verkiezingsuitslag dus sowieso zwaar de klos.

Politici willen dus snijden in eigen vlees. Opmerkelijk. Want het klinkt voor sommige lezers misschien een beetje vreemd in de oren, maar ambtenaren zijn ook mensen. Mensen met een baan, gezin, doorzonhut, hypotheek(renteaftrek) en wellicht een fikse schuld bij de creditcardboer.

Sterker nog, misschien zijn Henk & Ingrid ook wel ambtenaar. Misschien stapt Henk ook wel elke morgen na de spits op zijn gesubsidieerde tweewieler om met zijn kantoorhumor het Provinciehuis van Flevoland onveilig te maken. En wie weet is Ingrid wel de beste secretaresse van de gemeente Swifterbant. Als hun politieke boegbeeld na 9 juni wat te zeggen krijgt, staan zij dus na de zomer misschien ook wel bij het UWV in de rij.

Los van het feit of de besparingen op de ambtenarenlonen opwegen tegen de extra uitkeringskosten, re-integratiekosten, de verminderde belastinginkomsten en het verlies aan bestuurlijke expertise, betekenen de populaire politieke maatregelen dat tienduizenden families getroffen worden.

De weggestuurde bureaucraten kunnen immers niet meer terecht bij de overheid en komen vanwege de crisis ook niet in het bedrijfsleven aan de bak. Iedere partij werkt zich het schompes om te worden benoemd tot banen- en koopkrachtkampioen. Maar massa’s ambtenaren werkeloos maken en tienduizenden gezinnen de armoede in katapulteren, is blijkbaar een populaire wens van héél politiek en stemmend Nederland. Bezuinigd zal er moeten worden, ook op de overheid. Maar met het enthousiasme mag het wel een graadje minder.

Het laat zich raden wat er deze week in Netwerk te zien zal zijn. Een huilende Henk & Ingrid die van een deskundige te horen krijgen dat ze door de plannen van onder andere hun eigen Venlose Mozart werkeloos worden. Maar Blonde Geert is niet bereikbaar voor commentaar. Die zit bij Boulevard.

Oranje Aanslag

Voor notoire Oranje-haters klonk het waarschijnlijk te mooi om waar te zijn. Een ‘vermoedelijke extremist ’ is aangehouden omdat hij plannen had om tijdens het WK in Zuid-Afrika een aanslag te plegen op het Nederlands Elftal of de Oranje fans.

Een gevaar voor de spelers zal de man niet zijn geweest. Tijdens het WK zullen ‘onze jongens’, en dan vooral ‘onze’ Grote Vier, beter beschermd zijn dan The Big Five van Zuid-Afrika.

Maar het Oranjelegioen zal volgens velen een stuk kwetsbaarder zijn. Want wanneer de carnavalsvierders na een wedstrijd c.q. masterclass aanvallend voetbal van het Nederlands Elftal weer terugkeren naar de koude, donkere camping, zijn ze een makkelijk doelwit.

Althans, zo denkt de gemiddelde supporter uit Vortum, Ulft en Dronten er kennelijk over. Want de Nederlandse kaarten zijn aan de straatstenen niet te slijten. Immense Oranjecampings, zoals we die in bijvoorbeeld Duitsland of Frankrijk nog zagen, zullen in Zuid-Afrika verworden zijn tot Hollandse plukjes wildkampeerders. Afstand of prijs is niet doorslaggevend, want tijdens het WK van 1994 in de VS werd Nederland nog wel begeleid door tienduizenden polonaise-klanten.

Stel dat er daadwerkelijk een aanslag zou worden voorbereid op supporters. Dan zit op dit moment ergens in de Afrikaanse woestijn een groepje ‘vermoedelijke extremisten’ bij elkaar met foto’s van potentiële doelen. Afspraken moeten worden gemaakt. Wie gaat achter de man met de Oranje wortelhoed aan? Welke jongens nemen de Supportersclub Afdeling Hengelo te grazen? En wie mag achter de hoofdprijs aan, de Indiaan met de grote trommel? De Hollandse strijdkreet ‘Aaaaanvalluhhh!’ krijgt zo toch een hele andere lading.

Elk jaar gaan er ruim 130.000 Nederlanders op vakantie naar Zuid-Afrika. Natuurlijk zijn er incidenten, is er veel gewelddadige criminaliteit en is het niet overal veilig. Maar incidenten tijdens het WK mét supporters zijn dodelijk voor het imago van Zuid-Afrika. En daar is iedereen in het land zich van bewust. En ja, er zullen gevaarlijke gebieden zijn waar je je niet moet vertonen met je Oranje leeuwenpak, ondanks dat de leeuw ook tot de beschermde Big Five behoort.

Maar ging je als supporter tijdens het WK van 1998 in Frankrijk dan wel dronken in je brulshirt door de banlieues van Parijs of Marseille marcheren? Of tijdens het WK van 1994 in de VS gekke bekken lopen trekken in de ghetto’s van Dallas of Washington?

Er zal vast wat vervelends gebeuren. Maar verder zal het WK één groot feest worden. FIFA fossiel Blatter ‘heeft Afrika het WK gegeven’. En Afrika zal de wereld hopelijk een maand lang oogstrelend voetbal, positieve publiciteit en memorabele Maradona momenten teruggeven. De vuvuzela’s zullen elke toeschouwer en tv-kijker tot waanzin drijven. Maar dat hoort er nu eenmaal bij. Het is het Wereld Kampioenschap, niet het Westers Kampioenschap.

(G)oud Geld

De ene na de andere kredietbeoordelaar verklaart Griekenland momenteel financieel dood. Ook Spanje en Portugal doen mee om de bovenste plaatsen op de monetaire dodenlijst. Internationale instellingen proberen uit alle macht de economische brandhaarden te blussen, maar in feite staat heel Zuid-Europa al in lichterlaaie.

Ondertussen woedt in Het Rijke Noorden, aangewakkerd door diverse verkiezingsoorlogen, een hevige discussie over de vraag of er gelapt moet worden voor de zwakke broeders uit Het Zuiden. In Nederland gaat het allang niet meer alleen om financiële hulp aan de rest van Europa. Nee, de hele EU en de euro worden gelijk maar even afgefikt in diverse kortzichtige politieke uithoekjes. Enkele fantasten pleiten zelfs al weer voor de herinvoering van de gulden.

Aandoenlijk. Het soort mensen dat de gulden terug wil zijn meestal mensen met die verdrinken in een melancholisch bad van valse heimwee. Mensen die terugverlangen naar de tijd van de huifkar, kolenkachel en de in plaatselijk dialect groetende melkboer. Naar de tijd dat je poep nog met een lange IJ schreef. Toen was geluk heel gewoon.

Datzelfde volk verkeert ook al jaren in de veronderstelling dat de gulden een euro is geworden. Waar is of niet, ROLTRAP kan u een ding verzekeren: de euro wordt in ieder geval geen gulden meer.

Niet letterlijk. Want de economische en politieke gevolgen van een gulden-comeback zullen verwoestend zijn. Onze kaasjes en bloemetjes zullen wegrotten in de polder. Want geen enkel land heeft behoefte aan wisselkoersen en overbodige administratieve rompslomp, die ze bij onze buren niet hebben. Er zal een massale exodus van (internationale) bedrijven naar het buitenland plaatsvinden. Schiphol zal, ongeacht toekomstige aswolken, leeglopen en blijven. Voor de ingang van de Rotterdamse haven kan een ketting worden gespannen. Want Nederland zal als handelsland in de economische kleuter-categorie met Zimbabwe, Noord-Korea en Iran terecht komen.

De euro wordt ook figuurlijk geen gulden meer. ROLTRAP verheugt zich er dan ook al op om het gezicht van deze mensen te zien wanneer ze daar achter komen. Bijvoorbeeld als ze een biertje bestellen (‘Was vroeger 2.5 gulden, nu 2.5 euro!’) en het gele goud ineens voor een volle 6 gulden op de kaart staat. Of wanneer ze bij D-Reizen voor een traditioneel troosteloos vliegvakantietje naar Benidorm plotseling 2000 gulden per persoon mogen neertellen. Dan is de gulden die een euro werd, plotseling drie gulden geworden.

Vergeleken met de kosten voor alle extra ambtenaren, administratieve rompslomp, wisselkoersen en de misgelopen inkomsten door de massale emigratie van bedrijven, zijn die paar miljard voor de Grieken een fooitje. Deze nieuwe Griekse tragedie trekt volle Europese zalen. En of u het wilt of niet, de nooduitgang is geblokkeerd.

Vakantietip

Maandenlang met een leger sherpa’s door de diepvrieskoude Himalaya ploeteren. Praktisch uitgestorven diersoorten ontdekken op Papoea-Nieuw-Guinea. Of gewoon lekker in eigen land een paar stevige heidefikkies bekijken.

Allemaal ongetwijfeld zeer interessante manieren om je vakantie door te brengen. Maar niet bijster origineel. Voor iedereen die wél wat avontuurlijks zoekt buiten de geijkte Lonely Planet paden, heeft de Franse reisorganisatie Terre Entiere een wel zeer bijzonder tripje in de aanbieding.

Want voor het luttele bedrag van 2.500 euro kun je deze zomer het zuiden van Irak onveilig(er) maken. Vanaf 6 juni zijn, onder de bezielende leiding van de culturele reispioniers van Terre Entiere, vanuit de stad Nasiria de antieke wonderen van Mesopotamië te aanschouwen.

Dus je landgenoten moeten het deze zomer qua spanning hebben van de hoogste duikplank in hun Turkse 20-sterren resort. Of van die onmetelijke hoge klimmuur op de camping in Bretagne, die wel acht meter de lucht in steekt.

En ondertussen speel jij, met 50 graden Celsius, letterlijk met je leven in de Iraakse woestijn. Mijnen, bommen, bermbommen, ontvoeringen, uitdroging, sektarisch geweld. Dit is de spannendste vakantie sinds je een paar jaar geleden in Euro Disney in de Space Mountain stapte. Of je nu opgeblazen, aangevallen, ontvoerd wordt of niet; je hebt na dit plezierreisje de garantie dat je terug in de polder eindelijk wat leuks te vertellen hebt bij een verjaardag.

Het mooie is dat de terror-tripjes volledig zijn verzekerd, zo beweren de Fransen. De vraag is of je persoonlijke verzekeringsmaatschappij er ook zo over denkt. Want hoe serieus wordt je genomen, als je claimt dat een paar fundamentalisten tijdens een 10-daagse kidnapping je nieuwe 30 megapixels camera hebben afgepakt? En welke traumahelicopter komt je überhaupt oppikken nadat je been door een bermbom is opengereten? Toch even net wat anders dan een gipsvlucht vanuit Mayrhofen regelen.

Het is een dapper idee van de Fransen om dit reisavontuur aan te bieden. En de betreffende regio zal voor Iraakse begrippen ongetwijfeld een oase van rust zijn. Maar het is natuurlijk een volslagen krankzinnig initiatief. Rondreizen organiseren in een land waar zelfs zwaar bewapende commando’s nog geen sigaretje op straat kunnen roken zonder gevaar voor eigen leven. Waar lokale politieagenten nog steeds als scharrelkuikentjes over de kling worden gejaagd. Waar het landschap is bezaaid met bernbommen, mijnen, niet geëxplodeerde munitie en trigger-happy terroristen.

Toeristen zijn in elk land een doelwit. Maar hier maak je het de lokale Daltons wel heel erg makkelijk. Oorlogszuchtige vakantiegangers die naar Irak willen kunnen maar beter een potje gaan lasergamen of een middagje paintballen op de hei. En voor de echte flinkerds: de Efteling is ook weer open.

Eigen deeg

‘We willen cash, geen ash!’ is een veelgehoorde uitspraak in het Verenigd Koninkrijk sinds enkele dagen geleden de grote aswolk het Britse luchtruim binnenviel. De Britten willen, net als Nederland, het arme IJsland nog steeds laten bloeden voor hun eigen Icesave gierigheid. Nu lijkt Moeder Natuur IJsland te helpen met het geven van een koekje van eigen deeg.

Al maanden overspoelen de Britse en Nederlandse regeringen het failliete eiland met dreigementen vanwege het Icesave debacle. Reykjavik moet het door de overheden voorgeschoten geld terugbetalen, anders dreigt een EU-boycot, worden alle vakanties omgeboekt naar Spanje en is een Brits-Nederlandse vlootblokkade voor de IJslandse kust niet ondenkbaar.

De arme IJslanders weten niet wat ze overkomt. Eerst zijn ze door toedoen van een paar frauduleuze bankiers failliet verklaard, en hebben ze al hun rijdom zien vervliegen. En nu moeten de straatarme 300.000 zielen ook nog eens decennia krom gaan liggen voor de hebzucht van de Nederlandse en Britse spaarders.

Spaarvolk dat het verlies prima trekt. Met bonuskaarten wapperend, om zegeltjes en kortingen zeurend huishoudbeurs gepeupel. Graaivolk dat vanwege 0.1% extra rente een nieuwe bankrekening opent zonder naar de kleine lettertjes te lezen.

Vergeleken met de IJslandse banken heeft de ING procentueel gezien veel meer geld in het buitenland uit staan. Stel dat de oranje leeuw morgen zou omvallen, niet gered zou worden door de regering en buitenlandse spaarders hun geld zouden terugeisen. Uw inkomen zou halveren, de belastingen verdubbelen en we zouden hier nog decennia leven op niveau Zimbabwe om het geld terug te betalen. Maar dat is uiteraard ondenkbaar.

IJsland was de Nederlandse en Britse hebzucht kennelijk beu en besloot haar geheime wapen in te schakelen. Dagenlang geen vluchten, geen zakendeals, verpieterende Hollandse bloemetjes en kaasjes die het land niet uit kunnen en verpeste vakanties voor het Icesave volk. Het hele vulkaanfeest zal een veelvoud van het spaar-debacle gaan kosten. Iedereen krijgt wat hij verdient.

Verkiezingsspecial

Ook geen idee waar u op moet stemmen tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen? Maar bent u wel helemaal klaar met de bestaande grote partijen? ROLTRAP onderzocht wat verfrissende alternatieven, wellicht ook in uw woonplaats op de lijst.

Sprookjespartij van de Blijheid, Deventer

Deze zelfverklaarde luis in de pels staat onder de bezielende leiding van voormalig zwerver Bertus Rietman, en is opgericht uit onvrede over het financiële beleid van de gemeenteraad. De Sprookjespartij wil gaan rappen en dichten tijdens de gemeenteraadsvergaderingen, en op scholen zelfverdediginglessen in plaats van gymnastiek invoeren.

Toppunt: de Gemeente Deventer moet een keeper kopen voor de plaatselijke voetbaltrots Go Ahead Eagles.

Democratische Partij voor Solidariteit, Nijmegen

Linkser dan Noord-Korea, heeft deze partij als bijna onmogelijke missie om het Havanna aan de Waal nog socialer te maken. Dit frisse linkse alternatief is tegelijkertijd ‘ook de Dierenpartij voor Solidariteit’. Dat blijkt wel uit de voornemens om betaalbare dierengezondheidszorg voor de minima te regelen, actief voorlichting te verstrekken over ‘de gevolgen van aanschaf van gezelschapsdieren’ en geen circussen met wilde dieren meer toe te staan binnen de Nijmeegse gemeentegrenzen.

Toppunt: legaliseer wietteelt in Nijmegen

Lijst Willem Lucht, Zwolle

Opkomend voor de kleine man heeft deze conservatieve partij grootse plannen, vooral op het gebied van werk en veiligheid. In plaats van moordenaars op te sluiten in ‘hotelkamers’, voert Willem liever gelijk de doodstraf uit. Binnen overheid en bedrijven moeten de verantwoordelijkheden teruggaan naar ‘de gewone man die het werk doet’. Want ‘het moet niet zo zijn dat iedereen moet luisteren naar die personen, die er uitsluitend zitten om orders en opdrachten binnen te halen’. Hierdoor kan bespaard worden op de topsalarissen van ‘de in dure pakken gestoken bureaucraten’.

Toppunt: per gezin mag maar één ouder werken

Red Amsterdam, (3 x raden)

Deze volksbeweging onder leiding van Nelly Frijda ageert vooral tegen de vele megalomane bouwprojecten in en de culturele vertrutting van de hoofdstad. Ma Flodder & Co zijn vooral berucht vanwege hun aversie tegen de Noord-Zuidlijn. Verder wil Red Amsterdam graag het hele jaar door een pilsje op straat kunnen drinken en zich cultureel uitleven.

Toppunt: bij herbestrating van de Dam wil Red Amsterdam graag steentjes die geen zere voeten veroorzaken!

Partij voor de IJsbaan, Zaanstad

U raadt het al. Maar ondanks dat deze partij de afgelopen vier jaar al op het Zaanse pluche heeft gezeten, moeten de lokale Sven Kramertjes nog steeds afreizen naar Amsterdam of Alkmaar. Naast een veelzijdige kunstijsbaan moeten overigens ook een internationaal wedstrijdbad, een multifunctionele sporthal, een zeil- en kanoschool en een forellenvisvijver in de Zaanstreek verrijzen. Oftewel: Zaandam is klaar voor de Olympische Spelen van 2028.

Toppunt: lijsttrekker Rob Goezinne heeft de beschikking over een knalroze verkiezingsauto. Rob overweegt om na de campagne dit rijdende stemlokaal aan zijn vrouw te schenken.


Stem wijs!

Koning Kramer

Sven Kramer op TV. Sven Kramer op de radio. Sven Kramer op internet en Sven Kramer in de krant. Iedereen die de afgelopen tijd niets van Sven Kramer heeft meegekregen heeft of in coma gelegen of een wel heel lange wereldreis gemaakt.

De Friese schaatsmachine gaat voor gouden bergen in Vancouver en dat zult u weten ook. Alles en iedereen moet wijken voor Het Grote Doel. Openingsceremonie bijwonen? Ben je gek! De pers? Mart Smeets wacht maar. Handtekeningen uitdelen aan het Oranje schaatsvolk, dat tien uur voor je in het vliegtuig heeft gezeten? Voor geen goud. Dit zijn de Spelen van Sven, en daar komt niemand tussen.

Schaduw
De dag voor de eerste schaatsrace. Op het moment dat Kramer zijn laatste trainingsrondjes afwerkt, het meegereisde dweilorkestdrama Kleintje Pils haar laatste repetitie blaast en Mart Smeets nog een keer zijn paarse pochetje strijkt, vliegt een zekere Nodar Koemaritasjvili met 140 km per uur uit de bocht. Pats, boem, dood.

Een duistere schaduw werpt zich vooruit over de Spelen. De openingsceremonie krijgt een zwart randje. IOC Belg Rogge houdt het nauwelijks droog bij een speciaal ingelaste persconferentie. Alle atleten schrikken zich een ongeluk en doen geen oog dicht die nacht.

Moeilijk
Volgende dag, luttele uren voor aanvang van de 5 km. Een te opgewonden Erben Wennemars (Erben, wat doe jij daar in Vancouver?) vertelt aan een minstens zo opgewonden Dione de Graaff dat Kramer het de dag voor de race toch wel even moeilijk had. Sven was even van slag. Zou er dan toch nog wat menselijks schuilen in het Friese medaillekanon? Zou hij zich toch nog wat aantrekken van de buitenwereld?

IJdele hoop zo blijkt. Us Sven had een tegenslag te verwerken gehad…vanwege de ongunstige loting. Niks geen medelijden met het Georgische kamp. Geen slapeloze nacht over die ene lege plek tijdens de openingsceremonie en geen Olympische gedachte. Kramer moest als eerste van de favorieten aan de bak, en dat zou zijn medaillekansen wel eens kunnen beïnvloeden.

Ego’s
Het moge duidelijk zijn. Broodschaatsers, met Kramer voorop, beginnen steeds meer te lijken op profvoetballers. Op geld en status beluste, ongeschoolde ego’s die ploeg na ploeg leegroven. Nog even en Kramer en Co rijden ook met een Hummer door de PC. En Naomi van As (zijn vriendin, red.) zal worden gepersifleerd in de nieuwe tv-hit Schaatsvrouwen.

Meer goud
Zoals verwacht won Kramer de 5 kilometer. ROLTRAP hoopt dat Nederland tijdens deze Spelen nog meer schaatsgoud gaat binnenslepen. Maar dan wel bij het veel spannendere en on-Hollandsere shorttracken. Tijdens een onverwachte succesrace met veel valpartijen, waarbij de watervlugge Koreanen het nakijken zullen hebben en een onbekende in één flits de Oranje Koning van de Spelen wordt.

En Kramer? Die mag op zijn Georgisch een keer heel hard uit de bocht vliegen. Niet met dodelijke afloop, maar wel dusdanig dat hij over de boarding zo bij Kleintje Pils in de grote trommel vliegt. Even geen dweilmuziek en Kramer even op zijn plaats gezet. Twee vliegen in één klap.

Kramer staat Amerikaanse pers te woord.....

Lachen, gieren en brullen

Het blijft lachen, gieren en brullen met politiek Den Haag. Ditmaal vanwege onderzoekscommissietje nummer 100 miljoen miljard, ingesteld om de oorzaken van de kredietcrisis te achterhalen. De politieke circusact die het bijeengeraapte gelegenheidsgezelschapje onder leiding van SP’er Jan de Wit opvoert is kolderiek en aandoenlijk tegelijk. Waarom?

Schuld

Ten eerste omdat de crisis in het buitenland is ontstaan en de rol van Nederland te verwaarlozen is. U bent uw baan kwijt geraakt en heeft uw aandelen zien kelderen, omdat miljoenen naïeve Amerikanen jarenlang voor miljarden dollars alles wat los en vast zat op de pof hebben gekocht. De grootste Hummers, de breedste TV’s en de duurste huizen zijn jarenlang betaald met de meest onwaarschijnlijke financiële woekerconstructies.

Hierdoor konden de bonusbeluste bankiers op Wall Street jaarlijks per persoon weer extraatjes ter hoogte van het bruto nationaal product van Letland op hun Zwitserse rekening bijschrijven. Eerlijk is eerlijk: de Amerikanen waren zeker niet de enigen die hun stapels creditcards teveel lieten wapperen. Maar zoals altijd moest het aan de overkant van de grote plas weer bigger zijn dan waar dan ook ter wereld.

En de rol van Nederland? Die is te vergelijken met die van een ballenjongen bij de wedstrijd Real Madrid-FC Barcelona. Onbetekenend. Marginaal. Het was daarom aandoenlijk om te zien dat de chef van het Centraal Planbureau zich tegenover de commissie moest verantwoorden over de vraag waarom hij de crisis niet had zien aankomen. Alsof de arme man destijds dagelijks aan de lijn hing met president Bush en de CEO van Lehman Brothers.

Excuus

Daarnaast is het schuddebuiken bij de pogingen van de commissie om een soort van excuus los te weken bij de topbankiers. Alsof een van de krijtstreeppakken zal zeggen: ‘Sorry jongens, ik heb me laten leiden door mijn zucht naar geld, status en macht. Ik zal morgenochtend al mijn geïnde bonussen inclusief rente overmaken naar Giro 555’ . En alsof hij dan de volgende vrijdagmiddagborrel nog zou halen, zonder dat zijn woedende collega’s hem zouden kielhalen.

Establishment

De laatste reden waarom deze commissie de leukste televisie verzorgt sinds het laatste seizoen van Rembo & Rembo. Misschien is het u al opgevallen, maar er zitten zowel een lid van de SP als van de PVV achter de tafel. Opvallend. Niet vanwege de politieke afstand, maar vanwege het feit dat de maoïsten en rechtsextremisten zich altijd knetterhard hebben afgezet tegen ‘de Commissie Stiekem’, ‘de Haagse achterkamertjespolitiek’ en ‘het establishment’.

En nu zien we opeens SP’er Jan de Wit strak in pak leuk keuvelen met topbankiers, Gerrit Zalm en andere leden van het old boys network. En we zien PVV’er Dion Graus acteren in het commissiecircus alsof hij de beschermheer van de democratie zelve is en persoonlijk de eerste steen voor het Binnenhof heeft gelegd.

Deze onderzoekscommissie biedt topvermaak met gegarandeerde lachsalvo’s. Kortom, alles wat je verwacht wanneer je naar het circus gaat.

First things first

Politiek Den Haag schudde afgelopen week op haar figuurlijke grondvesten. In Haïti schudde en scheurde de grond letterlijk open. In Den Haag verdedigde Jan Peter zijn stuntelkabinetje tegen aanvallen van Jongetje Rutte, Kereltje Pechtold en Pitbull Kant. In Port-au-Prince voerden wanhopige slachtoffers letterlijk een burgeroorlog om een paar korrels rijst. En in de Hofstad konden de 27 koppen van het kabinet ‘rollen’. In Haïti lagen 100.000 lijken te rotten op straat.

Gelukkig kon de gevestigde Nederlandse media-orde bijzaken prima van hoofdzaken onderscheiden. De eindredacties van de NOS, Netwerk, RTL Nieuws, De Telegraaf, De Volkskrant en het NRC wisten het nieuws wel op waarde te schatten.

Kleuterdiscussie
Terwijl er in Haïti miljoenen mensen lagen te creperen en er misschien wel tientallen Nederlanders onder het puin lagen, werden de Hollandse kijkers en lezers getrakteerd op dagenlange rechtstreekse verslagen en achtergrondreportages over de ‘arrogante’ Balkende en de bijbehorende kleuterdiscussie tussen PvdA en CDA. First things First, maar niet heus.

Ondertussen vond Euro-PVV-er Daniel van der Stoep, wie kent hem niet, dat Nederland weer veel teveel geld naar superstaat Brussel had doorgesluisd. ‘Wij’ waren weer de grootste nettobetalers in de EU en hebben in 2008 per persoon 266.7 euro netto moeten bijleggen voor Europa. En dat kon natuurlijk nooit de bedoeling zijn.

Want ‘wij’, een van de gelukkigste volken van het continent met een van de hoogste inkomens en een van de laagste werkeloosheidscijfers, zouden natuurlijk nooit meer mogen betalen dan inwoners van straatarme subsidielanden als Roemenië of Bulgarije. ‘Wij’ zijn groot geworden door, en totaal afhankelijk van, Europese handel en samenwerking en willen uiteraard voor een dubbeltje op de eerste rij zitten.

Ruilen
Er zal geen enkele bedelende Bulgaarse zigeuner of creperende Roemeense bejaarde zijn, die niet direct met ons zou willen ruilen. Kansloze EU-burgers die niet alles zouden willen geven voor onze welvaart, en daarvoor wel 10.000 euro per persoon per jaar zouden willen overmaken aan de EU.

Maar de Partij voor de Vrijheid wil, nadat we handig gebruikt hebben gemaakt van andere landen, nu de boel weer op slot gooien. En stoppen met de ‘linkse hobby’s’ als Europa en ontwikkelingshulp.

Als iedereen er zo over zou denken, dan zou heel Haïti nog maanden langer creperen. En wat zou er gebeuren als Nederland zelf weer eens zou worden getroffen door een ouderwetse mega-overstroming? Of door een chemische ontploffing in de Botlek, waardoor de halve Randstad aan de beademing zou moeten? In hoeverre is buitenlandse hulp dan nog hobby?

Fatsoen
Een beetje meer betalen voor mensen die het heel wat minder hebben is geen linkse hobby, maar een normale vorm van fatsoen en maatschappelijke betrokkenheid. Net zoals je stoepje schoon vegen als er sneeuw ligt. Tenzij je minister-president bent uiteraard.

Ice Age

In deze tijden van falend politiek leiderschap wordt er momenteel toch nog een beetje over Nederland geregeerd. Door Koning Winter. De enige vorst die ook letterlijk brengt waar hij voor staat (vorst!).

En, u voelt hem al aankomen, de komst van dit KNMI-kanon heeft alweer tot ontelbare panische (re)acties geleidt. Dagenlang gestrooi met zout, zand en weeralarmen. Overenthousiaste schaatsers die letterlijk, en weergoeroe’s die figuurlijk, door het ijs zakken. Overijverige hobbyfotografen die het internet overspoelen met witte Kodakmomenten. Gouden bergen bij de schaatsboeren. En volgens onbevestigde bronnen is het ‘E-woord’ zelfs al een keer gevallen.

IJstijd

Nederland bevindt zich in een nieuwe ijstijd, en dat hebben de Groningse daklozen ook ondervonden. Het 25 man sterke clochardleger in de provinciehoofdstad moet vanwege de strenge vorst van meer dan 10 graden onder nul verplicht binnen tukken van de politie.

Een aardig gebaar op het eerste gezicht. Maar welke zwerver zit daar nou echt op te wachten? Nederlandse daklozen zijn zo’n beetje de enige commando’s die niet worden uitgezonden naar Afghanistan.

Weer en wind

Ze slapen het hele jaar buiten in weer en wind. Met 30 graden boven nul, wanneer ze feilloos de straaltjes koele schaduw in de stad weten te volgen. Met stormen van orkaankracht, wanneer ze blindelings de windstiltegebieden opzoeken. En tijdens de wekenlange polder-moessonregens, wanneer elke Grunningse dakloze je ogenblikkelijk kan vertellen in welk openbaar gebouw de verwarming je het snelst weer droog föhnt.

Elke dag lopen ze het risico om hardhandig kennis te maken met de lange arm van de wet. Om door tuig te worden beroofd. Om in elkaar te worden geslagen door een opgefokt groepje dronken stadjers. Om neergestoken te worden door een verwarde junk.

Speldenprikjes

Het hele jaar lang weten de zwervers zich te redden en móéten ze zich redden, omdat ze door ons worden genegeerd. En op het moment dat Koning Winter wat speldenprikjes besluit uit te delen, worden ze verplicht binnengehaald. Plotseling blijkt er dus wel een plek te zijn waar ze kunnen slapen.

Geen wonder dat lang niet alle daklozen vrijwillig de remise opzoeken tijdens de Siberische kou. Persoonlijk zou ROLTRAP ook liever zijn bij de Albert Heijn bij elkaar geschnabbelde dagloontje opdrinken in een warme fabriekshal of onder een brug bij een knapperend vuurtje, dan bij de heilsoldaten van Stichting Huis, die ook liever in hun eigen huis zitten.

En die Groningse platte petten, die van de kou niet weten wat ze moeten doen, kunnen altijd nog naar Culemborg.