Last Stop King of Pop

The Queen of Pop kan niet stoppen met huilen om de dood van haar muzikale echtgenoot. The Terminator begint eindelijk menselijke trekjes te vertonen in de vorm van rouw. En boezemvriendin Elizabeth Taylor zegt dat ze te verslagen is om te kunnen reageren (?).

Niet alleen Madonna, Arnold Swarzenegger en Elizabeth Taylor, maar heel Hollywood huilt om Michael Jackson en de rest van de wereld snikt mee. Als de zakdoek niet was uitgevonden dan zou de zeespiegel nu een halve meter stijgen vanwege de miljarden tranen die momenteel worden vergoten. Jackson overleed aan een hartstilstand, maar wie niet?

Walk of Fame
De begrafenis van The King of Pop zal meer dan Over the Top zijn. De vrijdagmiddagfile op de A2 tussen Amsterdam en Utrecht zal verbleken bij de TV-helikopter file die in de lucht zal ontstaan tijdens zijn uitvaart. De celebrity-villadorpen Hollywood, Beverly Hills en Santa Barbara zullen uitgestorven zijn wanneer Jacko onder het oog van het complete levende deel van de Walk of Fame ter aarde wordt besteld.

Waarschijnlijk wordt zijn kist ingelegd met minimaal 500.000 Swarowski diamanten en vlak voor de begrafenis van een wildwaterglijbaan in zijn eigen Neverland afgegleden om het afscheid letterlijk en figuurlijk spetterend te maken. Er zullen meer tribute CD’s uitkomen dan dat Jackson zelf platen heeft gemaakt en de bovenste plekjes van de Billboards zullen voor The King of Pop gereserveerd zijn tot en met minimaal de volgende editie van American Idol.

Briljante troubadour
Jackson zelf zal het tafereel breed glimlachend vanaf een wolkje aanschouwen, uiteraard voor zover zijn plastische hechtingen dat toelaten. Lachend, omdat hij toch nog via de voordeur het wereldpodium heeft verlaten en de desastreuze serie concerten in Londen hem bespaard zijn gebleven. En lachend omdat hij niet alleen zijn fans verbijsterd heeft achtergelaten, maar ook zijn schuldeisers met een schuld van misschien wel een half miljard euro. Hiermee heeft ‘de briljantste troubadour van zijn generatie’, zoals zijn baas bij Sony hem noemde, zonder het te weten nog een bescheiden bijdrage aan de economische crisis geleverd.

En in tijden van crisis zoeken mensen troost in muziek. En ongeacht of je Michael Jackson vereert of veracht, zijn bijdrage aan de muziek is van onschatbare waarde geweest, daar zijn vriend en vijand het over eens. Letterlijk van onschatbaar waarde, want anders had Jackson natuurlijk nooit zo’n enorme schuld hoeven achter te laten.

Pro Revolution Soccer

Wat is het eerste dat een Belg doet wanneer zijn land wereldkampioen voetbal is geworden? Zijn spelcomputer uitzetten.

Want ondanks dat dromen natuurlijk altijd mag en Dick Advocaat nu in België de scepter zwaait als bondscoach, zal de gouden beker voorlopig nog wel een utopie blijven voor de gedrongen kleine generaal en zijn Belgische manschappen. Maar deze en vele andere dromen zijn wel te beleven via het magnifieke en ultrarealistische computerspel Pro Evolution Soccer (PES).

Een absolute must voor alle mensen die iets met voetbal hebben, en alle mensen die graag iets met voetbal zouden willen hebben.

Voor alle amateurvoetballers, die ook wel eens een omhaal in de goal willen zien verdwijnen.

Voor alle sputterende spitsen, die hun zelfvertrouwen willen opvijzelen door voetbaltechnisch minder bedeelde, belastingvrije dwergstaatjes met dubbele cijfers op de pijnbank te leggen.

Voor alle gefrustreerde Oranjefans met toernooitrauma´s, die de geoliede Russische aanvalsmachine nog een keer finaal willen inmaken, of Nederland wel eens een WK willen zien winnen na strafschoppen.

Voor alle dromers, die fysiek sterke Afrikaanse ploegen als de Marokkaanse Leeuwen van de Atlas, de Gabon Panters of het Zuid-Afrikaanse Bafana Bafana technisch willen perfectioneren.

Voor alle spelers uit de kelder van de Jupiler League, die ’s nachts achter gesloten gordijnen stiekem willen ervaren hoe het is om eens te spelen in een stadion waar meer mensen op de tribune dan op de bank zitten.

En last but not least, uiteraard voor het immense leger voetballiefhebbers met een wat minder fijngevoelige motoriek, dat normaal alleen de kans krijgt om een gedegen twaalfde man te vormen.

Voor al deze fans biedt PES de mogelijkheid om te schitteren, middels een fantastisch vormgegeven gameplay, oneindig veel opties en onnavolgbare technische snufjes. Ook het feit dat akkefietjes op de virtuele grasmat regelmatig resulteren in knokpartijen op de bank thuis onderstreept het realistische gehalte van dit digitale pareltje. Het lijdt weinig twijfel: PES zou de Nobelprijs voor Computergames moeten krijgen.

Er is echter één probleem en de gamenaam zegt het al: Pro Evolution Soccer. PES evalueert, en wordt met elke nieuwe editie realistischer. Zo realistisch, dat voor sommige gamers hun motorische minpunten van de echte wereld erin naar boven dreigen te komen.

Was een computer sport spel in eerste instantie bedoeld voor mensen met twee linker benen, een onmetelijk dikke pens of stevige straatvrees, door de vernieuwingen bij PES dreigt het een genre te worden voor louter echte topsporters. Want als de knappe koppen van de PES studio in dit tempo doorgaan, zal de editie van 2014 alleen nog kunnen worden gespeeld door een exclusief gezelschap van Champions League finalisten en WK winnaars. Leuk voor Dirk Kuijt, Clarence Seedorf en Johan Cruijff, maar niet voor u en mij.

Laten we hopen dat de Evolution van de kredietcrisis er inmiddels voor heeft gezorgd dat ook de PES programmeurs bij Konami op zwart zaad zitten en geen geld hebben voor nieuwe spel innovaties. Alleen zo kunnen we blijven ballen en voorkomen dat we naar de Confederations Cup moeten kijken.

Sofia

Sofia bestaat grofweg uit twee delen; het centrum en ‘de rest’. Het centrum is mooi, schoon, zeer kosmopolitisch, modern, en ondanks dat het geen Londen of Rome is, wel een plek waar je een aantal jaartjes zou kunnen wonen. De overheidsgebouwen zijn naar goed Oost-Europees gebruik groots en statig, met brede boulevards en veel, doch sobere, pracht en praal. Er zijn een paar mooie kerken in het centrum waaronder de grootste, de Alexander Nevski Memorial Church (zeg maar de Dom van Sofia, alleen dan plat en nog wel intact), gebouwd om de Russische soldaten te eren die stierven tijdens de Russisch-Turkse oorlog (1877-1878) die Bulgarije van de Osmanen bevrijdde, met imposante gouden koepels. Verder nog een schitterende Russische Orthodoxe kerk, veel Byzantijnse ruïnes en ook nog een mooie Ottomaanse moskee (ja, ‘zo’n kerkje met van die kleine torentjes’).

Vitosha Boulevard is de hoofdader van de stad, lopend in de richting van, inderdaad, Mount Vitosha ten oosten van Sofia. Dit is de PC Hooft van de Balkan, met alleen trendy design winkels, hippe tentjes en een publiek dat hoofdzakelijk bestaat uit rijke Bulgaren en winkelende maffia vrouwtjes met zonnebrillen op die groter zijn dan hun hoofd (en dat is niet kleiner dan gemiddeld ondanks de beperkte inhoud). Langs de weg enkel de nieuwste geblindeerde Benzjes en BMWtjes met ongetwijfeld eerlijke, hardwerkende mensen erin.

Nationaal Cultuur Paleis

Het uitgaansleven is heftig en verspreid, met een paar mooie pleintjes met veel trendy restaurants, cafés en clubs waar het gemiddelde Bulgaarse maandsalaris er zonder moeite met een rondje doorheen kan worden gejaagd. Het nationale theater is schitterend, en aan de rand van het centrum staat het uitermate lelijke National Palace of Culture, in de volksmond het NDK. Dit door de communisten neergeplante, megalomane gedrocht waarin de conciërge nog verdwaalt, werd destijds gebouwd om de bezoekers te imponeren, iets wat het zeker nog doet alleen dan op een andere manier dan de architecten en toenmalige opdrachtgevers waarschijnlijk voor ogen hadden. Vandaag de dag dient het als theater en expositie ruimte, en de belenende ondergrondse gebouwen huisvesten naast winkels een moderne cinema zodat de bezoeker zich tijdelijk kan vergapen aan meer aardse visualisaties.

Mediterraan

Buiten de partijgebouwen en shopping straten bestaat het centrum vooral uit mediterraan aandoende wijkjes met mooie groene straatjes, schitterende huizenblokken met veel trendy winkeltjes en drinklokaaltjes. Het geheel wordt afgemaakt met een paar leuke stadsparken, waar het met uitzondering van de bitterkoude winter goed vertoeven en drinken is. Maar, zoals onze vaderlandse voetbalgoed al zo treffend wist te omschrijven ‘heb elk voordeel z’n nadeel’, en daarover in deel 2 meer in een verhaal vol beton, Bijlmer architectuur, hondjes zonder baasjes en openbare vuilnisbelten.

Links over Sofia:

- http://sofia.startpagina.nl/

- www.sofia.bg/en/index_en.asp

- www.sofiacityguide.com/index.php

Nesebar

Gelukkig staat het in ‘Aan de kust Deel 1’ besproken Sunny Beach niet op zichzelf, en grenst het aan het magnifieke Nesebar. Dit prachtige vestigingstadje stamt uit de tijd van de Thraciërs (2000 jaar voor Christus) en bestaat naast het oude gedeelte ook uit een ‘nieuw’ gedeelte.

Nieuw Nesebar wordt bevolkt door het ‘gewone’ Bulgaarse volk, dat niet genoeg geld heeft om met de landelijke penoze in een van de Las Vegasachtige, megalomane hotels in Sunny Beach te verblijven, maar het zich wel kan veroorloven om op vakantie te gaan. In de kleine hotel blokken slapen de Bulgaren hier met z’n allen op een kamer, om zich daarna te gaan vermaken in een van de vele chalga clubs of om zich te vergapen aan de Westerse invasie van strandvee die de kust jaarlijks overspoeld.

Filmset

Het oude Nesebar heeft veel weg van een idyllische filmset uit de tijd dat Ben Hur en Casablanca nog volle zalen trokken. Authentieke Bulgaarse huizen vermengd met Romeinse en Griekse invloeden staan hier gebroederlijk naast elkaar op een rotsachtig schiereiland, en verraden het eeuwenlange handelsverleden en de vanouds strategische ligging van het Bulgaarse koninkrijk. ’s Ochtends vroeg, wanneer de dagjesmensen nog hun roes liggen uit te slapen in hun Sunny Beach-bunkers, en alleen de lokale bevolking zich laat zien, ademt het dorp de sfeer uit van vervlogen Byzantijnse en Romeinse tijden. Eeuwenoude pittoreske straatjes, fabelachtige huizen en mystieke ruïnes baden in het vroege zonlicht, terwijl een eenzame visser uitvaart om zijn omzet voor die avond veilig te stellen, en de meeuwen vechten om wie er de dienst uitmaakt in het luchtruim.

Makeover

’s Middags echter lijkt het alsof er een goedkoop metamorfose-klusprogramma langs is geweest, en is het eens zo rustieke vestingstadje veranderd in één grote openlucht kermis. De eeuwenoude huizen zijn nu verscholen achter een façade van glimmende namaak Gucci zonnebrillen en provisorisch afgedrukte ansichtkaarten, met daarvoor een onuitputtende stroom koopgrage bierbuiken. Het enige wat nog ontbreekt, is een microfoon van Ursul de Geer onder je neus om te vragen of het hier net zo fantastisch is als tijdens de vorige afleveringen in Salou en Gran Canaria.

Fragiel

Al met al biedt dit gedeelte van de Bulgaarse kust gemengde ervaring, met enerzijds de prachtige stranden, schilderachtige dorpjes en een opbloeiende economie, maar anderzijds ook een toenemende druk en ongebreidelde groei die een enorme druk legt op de lokale cultuur en natuur. Het is de vraag hoe lang dit fragiele evenwicht nog stand houdt, en wanneer de politici gaan inzien dat deze twee zaken niet als vanzelfsprekend gecombineerd kunnen worden.

Links Nesebar:
- http://zonnestrand.startpagina.nl
- http://nl.wikipedia.org/wiki/Nesebar

- www.nessebar.nl

Sunny Beach

Sunny Beach: het Benidorm van de Zwarte Zee. Prachtige stranden en een, in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, azuurblauwe zee worden hier gecombineerd enorme hotel units, onmetelijk hoge prijzen, opdringerige hawkers en vooral in het voor en naseizoen invasies gezette Duitsers en Russen, die hier volgens een aloude traditie al jaren op vakantie gaan op kosten van de partij.

Dit is met afstand de grootste badplaats aan de Bulgaarse kust. Alhoewel er een gedeelte is met oudere hotels uit de tijd dat moedertje Rusland nog garant stond voor zwaar gesubsidieerd maritiem partij vermaak is verreweg het overgrote deel van de 6 kilometer lange hotel strip in het afgelopen decennium uit de grond gestampt onder het motto groot, groter grootst. Tientallen voornamelijk Britse project ontwikkelaars hebben hun uiterste best gedaan om elkaar te overtreffen in hun groteske waarheidszin en het resultaat is een bonte mengelmoes aan veelal all-inclusive vakantie fabrieken met complete zwemparadijzen erbij waar onze voornamelijk Britse, Russische en Duitse medemens zich te goed doen aan alles wat ze thuis ook voorgeschoteld krijgen.

Aangelijnde Beren
In een poging het geheel nog enig cachet te geven hebben de marmergroeven overuren gedraaid om het geheel van binnen nog een enigszins luxe uitstraling te geven, maar dit wordt ruimschoots teniet gedaan door de overdadig vol getatoeëerde en met goud behangen, op slippers zwalkende voetbal toeristen die het overgrote deel uitmaken van de klandizie. Eenmaal buiten worden de argeloze zonaanbidders overvallen door zwaar vercommercialiseerde Bulgaarse straatverkopers en menig massa toerist staat dan ook op de foto met een aangelijnde beer of uitgemergelde slang om zijn nek voor hij er erg in heeft.

Strand

Op het strand mengt het volgepropte charter volk zich met de Bulgaarse vakantievierders, wat de sfeer wel enigszins tegemoet komt. De vele roodverbrande lichamen verraden de aanwezigheid van een aanzienlijke Britse kolonie, hoewel dit beeld afhankelijk is van het speelschema van de diverse Britse voetbalcompetities die in de aanpalende strandtenten vertoond worden. De Bulgaarse drang naar de Westerse wereld wordt hier gevisualiseerd door een overdaad aan reclame en snoeihard uit de boxen van de vele strandtenten knallende top 40 muziek. Deze overdaad wordt verder aangewakkerd door de vele jet ski’s, parasailers en andere vermaak mogelijkheden op het water.

Roofbouw

Bij het betreden van de blauwe, en overigens zeer aangenaam warme zee worden de badgasten regelmatig geconfronteerd met veel ronddrijvend afval: de keerzijde van het oprukkende kapitaal en de ongebreidelde roofbouw op het milieu begint zich al af te tekenen.

Links Sunny Beach:

- http://zonnestrand.startpagina.nl

- www.sunny-beach.com