Taxi Terreur

Op een zwoele zondagmorgen raakte een Amsterdamse taxichauffeur volledig de weg kwijt en timmerde op het Leidseplein een klant voorgoed de remise in. De Mokumse taxi sage gaat het tiende jaar in en geen TomTom weet de weg naar een oplossing.

In de provincie zijn taxi’s nog een redelijk adequaat vervoermiddel met goedgemutste chauffeurs, die gekleed in het lokale Connexxion uniform inclusief legendarische dasspeld, de klant veilig weten thuis te loodsen. Hoe anders is dat in de hoofdstedelijke verkeersjungle.

De Amsterdamse taxi’s worden veelal bevolkt door potige, grofgebekte kilometervreters, die het vaak niet zo nauw nemen met de sociale etiquette. En als je het overgrote deel van de media moet geloven zit er op een gemiddelde stapavond voor honderden jaren gevangenisstraf in de rij Mercedesen op het Leidsplein.

De taxioorlog, die tien jaar geleden begon vanwege de liberalisering van de Amsterdamse taximarkt, heeft al vele slachtoffers geëist. Maar nog nooit was een klant zo duidelijk een prooi.

Tijdens je werk iemand doden. Het is een buitengewoon weerzinwekkende en verbazingwekkende daad. Goed, het kan gebeuren als je in het leger of bij de politie zit. Zelfs een beveiliger zou er ethisch gezien nog mee wegkomen. Maar tijdens een ruzie over een taxiritje?

Zou een Albert Hein manager ook een klant dood beuken wanneer deze een A-merk in plaats van het AH Huismerk kiest?

Zou een projectontwikkelaar van Heijmans ook Minister Eurlings tussen zes plankjes slaan wanneer het contract voor een snelwegverlening naar concurrent BAM gaat?

De Amsterdamse taxiwereld lijkt een duister, parallel universum waarin het einde zoek is. In andere wereldsteden staan taxi’s garant voor een snel, makkelijk en betaalbaar alternatief. In Mokum staan taxi’s synoniem voor duur, gevaarlijk en een absolute zeldzaamheid. Je vindt namelijk ’s avonds in Amsterdam nog eerder een witte neushoorn dan een beschikbare taxi.

In Nederland is heel veel heel goed geregeld. En weinig, waaronder het Amsterdamse taxisysteem, heel slecht. In een land als Bulgarije is heel veel heel slecht geregeld. En weinig, waaronder het taxibeleid, heel goed. Op elke hoek van de straat in hoofdstad Sofia staan ongeveer zes taxi’s van verschillende maatschappijen. Van dure, betrouwbare maatschappijen tot goedkope sjachercentrales, waar soms wel eens met een magische meter of een gemanipuleerd gaspedaal wordt gewerkt. Maar dat weet je van tevoren. Iedereen kan iedere taxi kiezen, ook van dezelfde maatschappij en niemand protesteert. Het ultieme voorbeeld van de vrije markt.

En inderdaad, het aanbod overtreft de vraag ruimschoots en sommige chauffeurs kunnen er moeilijk van rondkomen. Maar het werkt en niemand zit vast aan onbetaalbare vergunningen. Goed voor de werkgelegenheid, het toerisme en het voorkomen van ongelukken door zatlappen die bij gebrek aan taxi’s zelf achter het stuur kruipen.

Het compleet liberaliseren van de Amsterdamse taxiwereld zal veel daadkracht en doorzettingsvermogen eisen. Maar uiteindelijk resulteren in meer, vriendelijkere en schonere taxi’s. Met het huidige beleid komt niemand aan waar hij zijn moet.


Update: En zo denkt kennelijk ook de Gemeente Amsterdam erover:

http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1255700.ece/Spoedoverleg_Amsterdam_over_taxiruzie