zondag 25 mei 2008

ROLTRAP tegen de klap

Vanaf de dag dat ik aan de macht kom in ons kleine aardappel-groente-vlees staatje, gaan er een aantal zaken drastisch veranderen. Een van de eerste dingen die ik ga doen is het verruimen van de openingstijden van winkels en de horeca naar 24 uur per dag 7 dagen per week. Voor ieder normaal werkend mens, en dat zijn in de regel toch de mensen die het geld uitgeven, zijn deze tijden nog absurder dan de oude sluitingstijden van de Britse pubs.

Want welke arbeider ziet na zijn werk, de ellenlange, door gesloten spitsstroken tot astronomische lengtes opgestuwde files, en legio seinstoringen nog kans om naar de buurtsuper te gaan om de bammetjes voor de volgende dag aan te schaffen? Laat staan de verstopte binnenstad te bereiken. En welk werkend mens zit er nou op te wachten om elke zaterdag verplicht te moeten doorbrengen in C&A en HEMA samen met de rest van het werkende koopvee? Om maar te zwijgen over de nachtbrakers onder ons die de nacht mogen doorwerken, en dus slapen wanneer wij overdag de Spits zitten te lezen op kantoor. Neen, naar Amerikaans model mag alles 24/7 openblijven, van de groentejuwelier in Amsterdam Oud-Zuid tot aan de buurtboerderij in Dronten. Protesterende extremisten uit de bijbelbelt kunnen kiezen tussen conformeren of emigreren.

Ook de subsidies gaan op de schop. Aangezien er bij de doorsnee toneel uitvoering meer mensen op het podium staan dan er in de zaal zitten, en er voor die drie man en een halve paardekop gemiddeld een halve rijksbegroting per kaartje wordt bijgelegd, is de tijd gekomen voor de massa om ook te mogen mee profiteren deze hedendaagse corrputie. Door het Rijk gesponsorde voetbalkaartjes voor maximaal 5 euro lijkt mij niet meer dan fair. Uiteraard geen accijns meer op alcohol en tabak, en een algehele legalisering van vuurwerk verkoop en afsteken gedurende het hele jaar (ok vooruit, geen lawinepijlen verkoop aan kinderen onder de 6 jaar, maar daar moet het dan ook bij blijven).

Maar nog voordat deze maatregelen van groots staatsbelang worden genomen, wordt er absolute prioriteit gegeven aan ergenis nummer 1: klapfietsen. Je staat in de drukke trein, op het punt om uit te stappen met je nette werkpakketje of flitsende nieuwe witte zomer outfit aan en dan gebeurt het. Niet in een vlaag van verstandsverbijstering maar als in een nauwkeurig geregisserde operatie, staat er een tot dan toe onzichtbaar hoopje windjack dragend vinex-ellende op, en begint dit lijdend onderwerp met het systematisch uitklappen van zijn object. Dit tot onmetelijk grote ergenis van de medepassagiers, en voordat je er erg in hebt is de vreedzame hal van de wagon veranderd in een kruitvat. Vluchtende massa’s passagiers proberen wanhopig de modderige en roestige ros te ontwijken, maar voordat je er erg in hebt is je steriele witte pak verrijkt met een zebra look.

Mijn voorstel is om de actieve en zo mogelijk ook passieve gebruikers van dit onding met onmiddelijke ingang gedwongen mee te laten doen aan een professionele wielerkoers van minimaal 300 kilometer lang (met hun klapapparaat uiteraard), en voor elke minuut die ze later binnenkomen dan de winnaar mogen ze een week lang hun doorzon-apparaat niet gebruiken. Dit op straffe van minimaal 1000 euro per dag, dan kan ik eindelijk ook weer eens een kaartje kopen voor een voetbalwedstrijd van mijn favoriete club.

(c) ROLTRAP 2013 - redactie.roltrap@yahoo.com